Herman Edward Wendt (Wędrowicz)
Herman Edward Wendt urodził się 20 lutego 1883 roku w Nowosolnej.
Polski inżynier, wieloletni pracownik Elektrowni Łódzkiej, działacz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT).
Jego rodzina miała korzenie w niemieckiej społeczności osiadłej w regionie łódzkim od pierwszej połowy XIX wieku.
Dziadek Georg Wendt przybył do centralnej Polski z Osnabrück, początkowo w celu prowadzenia działalności misyjnej wśród miejscowej społeczności żydowskiej, a następnie pełnił funkcję duchownego w Zduńskiej Woli.
Ojciec, Fryderyk Christiana Wendt, był pastorem ewangelickim w różnych miejscowościach, włączając Kalisz, Mławę, Łomżę, Rawę Mazowiecką i Nowosolną
Matka Julia Szarlotta z d. Tautsch narodowości czeskiej.
Żona Janina z domu Weil (1892-1978)
Herman Wendt, po ukończeniu Wyższej Szkoły Elektrotechniki w Paryżu w 1908 roku, rozpoczął karierę jako nauczyciel w gimnazjum w Pabianicach. Następnie, w latach 1911-1943, pracował w łódzkiej elektrowni, specjalizując się w dziedzinie liczników. Był również aktywnym członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich oraz Komisji Elektrotechnicznej przy Głównym Urzędzie Miar.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Herman Wendt zaangażował się w turystykę górską i narciarską. Stał się członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego od 1918 roku. W 1921 roku był jednym z organizatorów Oddziału Łódzkiego PTT. W latach 1932-1939 zasiadał w zarządzie stowarzyszenia, a od 1934 roku pełnił funkcję wiceprezesa, a potem został wybrany prezesem Oddziału Łódzkiego PTT. Szczególnie zaangażował się w rozwijanie turystyki narciarskiej, organizując zawody w rejonie Łodzi. Posiadał uprawnienia Przodownika Turystyki Narciarskiej oraz Przodownika Górskiej Odznaki Turystycznej na teren Tatr i Beskidów. Był również członkiem Sekcji Taternickiej Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.
W 1939 roku, po zajęciu Łodzi przez Niemców i włączeniu miasta do III Rzeszy, Herman Wendt odmówił podpisania niemieckiej listy narodowościowej oraz objęcia stanowiska dyrektora łódzkiej elektrowni. W rezultacie represji ze strony okupanta, zmuszony był opuścić Łódź i uciec z rodziną do Warszawy w 1943 roku. Tam pracował jako elektromechanik pod nazwiskiem Wędrowicz, nawiązując do swojej działalności turystycznej sprzed wojny. Niestety, podczas Powstania Warszawskiego, 3 sierpnia 1944 roku, Herman Wendt został rozstrzelany przez Niemców na Żoliborzu. Pochowany został na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ul. Młynarskiej 54/58.
Jego życie było nie tylko związane z pracą zawodową, ale również z pasją do turystyki górskiej, narciarstwa i aktywnego udziału w życiu społecznym.
Był nie tylko inżynierem, ale także aktywnym członkiem społeczności tatrzańskiej i narciarskiej w Polsce. Jego odwaga i nieustępliwość w obliczu represji okupanta niemieckiego pozostają godne podziwu.
Muzeum Miasta Łodzi posiada wiele pamiątek, związanych z jego działalnością turystyczną. Jednym z takich obiektów jest oryginalny plecak Hermana Wendta z l. 30. XX w., z którym to przemierzał zbocza polskich Tatr. Plecak prezentowany jest na wystawie stałej „Szybciej, wyżej, mocniej”, mieszczącej się w Zatoce Sportu, al. Politechniki 10.
